het gakken van de ganzentrek
de laatste stoere anemoon
dansende mussen bij wat voer
een wit-bevroren spinnenweb

een heerlijk lange wandeldag
samen eindeloos verdwalen
een goed gesprek, luidkeels zingen
en soms om niets de slappe lach

zoals de zon de wolken breekt
de rimpels in een wijs gezicht
warme armen die echt troosten
‘n stilte die voor zichzelf spreekt

op die grote, kleine dingen
en de kunst van het genieten
wil ik heel graag met je proosten