in mijn oude stad
leerde ik levenslessen van de lucht
te leven, mijn dorst te lessen
in slaap te vallen in onbekende armen

in mijn oude stad leerde ik pijn
en tranen te laten lopen of weg
te drinken, troost te vinden
op stoepranden in straten
die misschien luisterden
maar godzijdank niet praten

in mijn oude stad leerde ik adem-
halen stilzwijgend twijfelen
en luisteren naar andere geluiden
en vreemde verhalen van nog
vreemdere vogels

ik leerde houden-van zonder
loze beloftes of grootse plannen
en loslaten in liefde
en eenzaamheid

in mijn oude stad leerde ik de waarde
van een mening en ’n rechte rug

in mijn oude stad nam ik afscheid
van onschuld, van naïef en onnozel
niet willen weten

én van vrienden die weggingen
of dood aan aids of iets anders stoms

in mijn oude stad wonen vrienden
die ik zoende toen ik ging, die ik vergat
en verwaarloosde – met of zonder spijt

vrienden die mij iets leerden
over samen leven, delen en lachen
als er niets anders overblijft
in mijn oude stad wonen vrienden
die bleven